مشکل عمده مبتلایان به پر کاری تیروئید، کنترل میزان ید دریافتی در رژیم غذایی آن هاست. برخی پزشکان معتقدند مقادیر بیش از حد ید می تواند در مواردی، در ابتلاء به پر کاری تیروئید مؤثر باشد.
یک راهکار مناسب برای کاهش میزان ید دریافتی، کاهش میزان نمک در رژیم غذایی می باشد. برخی مواد غذایی با میزان ید بالا عبارتند از؛
از آنجا که بعضی از مکمل های ویتامینی و مواد معدنی، دارای مقادیری ید نیز هستند، مبتلایان به پر کاری تیروئید، باید از مصرف این قبیل مکمل ها و هرگونه مکمل ید دار پرهیز نماید. همچنین از مصرف برخی غذا های دریایی، علف ها و جلبک های دریایی هم که غنی از ید هستند، باید اجتناب کرد.
مصرف غذا ها و نوشیدنی های تحریک کننده، مانند؛ شکلات و نوشیدنی های کافئین دار مانند، چای، قهوه، نوشابه و همچنین کشیدن سیگار باید در این بیماران محدود گردد.
پر کاری تیروئید می تواند سبب لاغری آشکار و دشواری اضافه وزن گردد، زیرا متابولیسم بدن در این بیماری افزایش می یابد. افزودن کالری اضافی و غذا های غنی از پروتئین به رژیم غذایی، به جلوگیری از کاهش وزن بیش از حد کمک بسزایی می نماید. مصرف غذا هایی همچون گوشت قرمز، ماکیان، تخم مرغ، حبوبات و ... برای آن ها بهتر است. بیماران تعداد وعده های غذایی را افزایش دهند و در مقابل ازحجم هر وعده، مقداری کم کنند.
افراد مبتلا به پر کاری تیروئید می بایست از یک رژیم غذایی غنی از غلات کامل، منابع پروتئین عاری از چربی، میوه و سبزیجات پیروی کنند و منابع غنی از ویتامین ها را در رژیم غذایی خود داشته باشند. با پزشک در مورد مصرف مولتی ویتامین ها، ویتامین C، ویتامین B، مولتی مینرال و ... مشورت نموده و اطمینان کسب نمایند که مقادیر فراوانی از غذا های غنی از آنتی اکسیدان ها از جمله سلنیوم را دریافت می کنند.
منابع غذایی سرشار از ویتامین های ضروری عبارتند از؛ مرکبات، کیوی، انبه، شیر و فرآورده های لبنی، سبزیجات سبز رنگ، جوانه حبوبات و ماهی. مقادیر زیاد ویتامین A نیز باعث مهار عملکرد غده تیروئید می شود. مکمل ویتامین C نیز برای بهبود علائم و شرایط متابولیکی مفید می باشد.
سبزیجات مفید در عملکرد غده تیروئید عبارتند از؛ هویج، کرفس، فلفل سبز، جعفری، تره، زرد آلو، سیب، زغال اخته، گریپ فروت و آناناس.
استفاده از گواتروژن های طبیعی- ترکیباتی که باعث کاهش عملکرد غده تیروئید می شوند- به هنگام پر کاری تیروئید مؤثر خواهد بود. منابع عمده گواتروژن ها شامل؛ سبزیجات خانواده کلم، از قبیل کلم، گل کلم، کلم قمری، کلم بروکلی و بروکسل، اسفناج، شلغم، گلابی، هلو و همچنین بادام زمینی و سویا. ترکیبات گواتروژن در پی حرارت از بین خواهند رفت. همچنین به یاد داشته باشید که نسبت به مصرف همزمان گواتروژن های طبیعی با دارو های ضد تیروئید باید کاملا احتیاط نمود، زیرا این ترکیبات می توانند باعث افزایش عوارض جانبی دارو ها شوند.
از آنجا که پر کاری تیروئید منجر به نازک شدن استخوان ها می شود، بسیار اهمیت دارد که کلسیم روزانه دریافتی کافی باشد تا از استئوپروز جلوگیری شود. این مقدار کلسیم برای افراد زیر 50 سال، 1000 میلی گرم (چه از طریق مکمل ها و چه از طریق مواد غذایی و یا هر دو) و برای افراد بالای 50 سال، 1200 میلی گرم بصورت روزانه می باشد.
مصرف مقادیر زیاد فیبر غذایی، می تواند از جذب مناسب داروی هورمون های تیروئیدی ممانعت به عمل آورد. بطور کلی برخی مواد غذایی ممکن است در عملکرد مطلوب تیروئید اختلال ایجاد کنند. بهتر است آنها را از رژیم غذایی خود حذف کنید. این اقلام عبارتند از؛ کلم بروکلی، خردل و گل کلم. همچنین شواهد تأیید می کنند که ممکن است محصولات سویا در جذب هورمون های تیروئیدی مداخله نمایند.
بیماری تیروئید می تواند زمینه ساز ابتلا به بیماری سلیاک گردد. بیماری سلیاک توانایی جذب مطلوب مواد غذایی را محدود می نماید. افراد مبتلا به بیماری سلیاک نمی توانند غذا های حاوی گلوتن (پروتئین موجود در منابع نشاسته ای ) را مصرف کنند. اگر بیماری پر کاری تیروئید با سلیاک مرتبط باشد، محدود نمودن رژیم غذایی از مصرف محصولات گندم و جو تأثیر مفیدی خواهد داشت.
پیروی از رژیم غذایی مناسب به تنهایی برای درمان و کنترل این بیماری کافی نیست و مراقبت های بالینی دیگر مثل، درمان های هورمونی الزامی می باشد.
لطفا برای ارسال نظر فرم زیر را پر کنید
design by Shemiranweb.com
