وبسایت رژیم درمانی آنلاین تک اندام

بیماری سلیاک نوعی بیماری گوارشی است، که به پرز های روده آسیب رسانده و موجب اختلال در جذب مواد مغذی می‌ شود. این اختلال مزمن در روده‌ ی باریک بر اثر عدم تحمل دائم نسبت به پروتئین گندم (گلوتن) و بعضی دیگر از انواع غلات ایجاد می‌ شود. از هر 200 نفر، 1 نفر مبتلا به سلیاک هستند.

افراد مبتلا به این اختلال، پروتئینی به نام گلوتن را، که در گندم، جو، چاو دار و احتمالاً جو دوسر یافت می‌ شود، نمی‌ توانند تحمل کنند و سیستم ایمنی بدن این بیماران در پاسخ به ورود گلوتن، دستور تخریب روده‌ ی کوچک را صادر می‌ کنند. این تخریب به خصوص در پرز‌ های انگشت دانه‌ ای روده که محل جذب مواد مغذی هستند، ایجاد می‌ شود.
به دلیل اینکه در این بیماری، سیستم ایمنی خود فرد سبب تخریب و آسیب پرز های روده‌ ی کوچک می‌ شود (ورود گلوتن به روده موجب پاسخ سیستم ایمنی شده و با واکنش التهابی ایجاد‌ شده، موجب تحلیل پرز‌ های روده می‌ شود)، سلیاک به عنوان یک بیماری خود ایمنی شناخته می‌ شود.
از آن جا که در این بیماری، مواد مغذی جذب نمی‌ شوند (به دلیل آسیب به دیواره‌ ی روده‌ ی کوچک که محل جذب مواد غذایی است)، این بیماری می‌ تواند به عنوان یک بیماری سوء‌ جذبی، مورد نظر قرار گیرد.
بیماری سلیاک واگیر ندارد ولی ژنتیکی (ارثی) است (اگر یک از نزدیکان شما مبتلا به سلیاک باشد، احتمال ابتلای شما 10 الی 20 درصد است) و برای اولین‌ بار به دنبال رژیم غذایی (همراه با مواد گلوتن‌ دار) بعد از عمل جراحی، بارداری، تولد نوزاد، عفونت‌ های ویروسی و یا استرس‌ های روحی فعال می‌ شود. همچنین افراد مبتلا به دیابت وابسته به انسولین، کولیت روده و مشکلات تیروئیدی بیشتر مستعد ابتلا به سلیاک می‌ باشند.
احتمال ابتلا به سلیاک در افراد مبتلا به سایر بیماری‌ های اتو ایمیون مانند؛ تیروئیدیت اتو ایمیون، درماتیت ترپتی‌ فرم، بیماری التهابی روده، آرتریت روماتوئید، بیماری لوپوس و ... نیز شایع‌ تر است.
این بیماری در غرب به مراتب بیش از شرق به وقوع می‌ پیوندد؛ زیرا در شرق، تغذیه‌ ی نوزاد با شیر مادر، به نسبت غرب، مدت طولانی‌ تری به طول می‌ انجامد.

علائم این بیماری

در کودکان 6 ماهه تا 3 سال:

• اسهال و استفراغ؛
• عقب‌ ماندگی رشد؛
• کوتاهی قد؛
• مشکلات یادگیری، رفتاری و تمرکز؛
• درد‌ های شکمی و طبلی‌ شدن شکم؛
• نقص در مینای دندان؛
• بدبو و حجیم شدن و تکرر دفع مدفوع، به بیش از 10 بار در روز؛
• تحریک‌ پذیری و بی‌ اشتهایی؛
• مشکلات رماتیسمی؛
• ضعف و سردرد‌ های میگرنی؛
• در بزرگسالان علاوه بر مسایل فوق‌ الذکر، علایم دیگری نیز مشاهده می‌ شود؛
• سقط جنین و نا‌ باروری در زنان.

• کم‌ خونی از دیگر علایم سلیاک می‌ باشد. بدین‌ صورت‌ که سوء‌ جذب آهن، فولیک اسید و ویتامین B12، می‌ تواند به کم‌ خونی، فقر‌ آهن و کم‌ خونی مگا لوبلاستیک منجر گردد. همچنین التهاب روده‌ ی باریک ممکن است به از دست رفتن میکروسکوپی خون از روده‌ ی کوچک، منجر گردد.
• پوکی استخوان نیز از دیگر علایم این بیماری می‌ باشد، سوء‌ جذب ویتامین D و کلسیم می‌ تواند به پوکی استخوان، نرمی استخوان، کاهش تراکم استخوان‌ ها و انقباضات عضلانی منجر شود.
• با کاهش جذب ویتامین K، مکانیسم انعقاد خون را مختل کرده و به خون‌ ریزی منجر گردد.
• کمبود ویتامین‌ های D، E، A.

افرادی که که شواهد آزمایشگاهی سرولوژی (آنتی‌ بادی) و نمونه‌ برداری (آتروفی مخاط روده باریک) را  از خود نشان می‌ دهند، اما فاقد علایم می‌ باشند، مبتلایان به سلیاک خاموش‌ اند.
حدود 50 الی 60 درصد مبتلایان به سلیاک، بدون علامت هستند و یا علامت‌ های کمی جهت تشخیص دارند.