وبسایت رژیم درمانی آنلاین تک اندام

بیماری ام اس یکی از انواع ناتوانی های جسمی است که منجر به آسیب به مغز و سیستم عصبی مرکز در ستون فقرات می شود. این بیماری که نوعی بیماری خود ایمنی است، زمانی بروز می کند که بدن به غلاف میلین که از فیبرهای عصبی محافظت می کند حمله کرده و ارتباط مغز و سایر بدن را مختل می کند. در نهایت این بیماری باعث می شود که عصب ها به طور خود به خود دچار خراب شدن و همچنین آسیب های بلند مدت شوند.

علایم و نشانه های بیماری ام اس در افراد مختلف متفاوت است و به میزان آسیبی که به عصب وارد شده است بستگی دارد و اینکه کدام بافت ها در بدن آسیب دیده اند. برخی از مبتلایان به ام اس ممکن است توانایی راه رفتن به تنهایی را از دست بدهند و یا به طور کلی نتوانند راه بروند، و برخی دیگر هم هیچ علایمی برای مدت زمان طولانی نداشته باشند.

متاسفانه هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد، اما درمان این بیماری می تواند بهبود وضعیت فرد را سرعت بخشد و ترمیم بافت و عصب آسیب داده با سرعت بیشتری صورت گیرد.

علایم بیماری ام اس

• بی حسی و ضعف در یک یا چند اندام در بدن که معمولا در یک طرف بدن و یا در پاها و نیم تنه رخ دهد.
• کم شدن بینایی و یا از دست دادن بینایی به طور کامل، معمولا هم هر چشم به صورت جداگانه دچار این مشکل می شوند، و حرکت دادن چشم با درد روبرو است.
• دو بینی مستمر،
• گز گز و درد در نواحی مختلف بدن،
• احساس شوک الکتریکی که معمولا در با حرکات گردن به خصوص با خم کردن گردن به سمت جلو رخ می دهد،
• رعشه، عدم هماهنگی اجزای بدن و یا قدم برداشتن لرزان،
• لکنت زبان،
• خستگی،
• سرگیجه،
• مشکلات مربوط به عملکرد روده و مثانه.

دلیل بیماری ام اس

دلیل این بیماری مشخص نیست و از آنجایی که بیماری خود ایمنی به حساب می آید، به دلیل حمله سیستم ایمین بدن به بافت خود بدن رخ می دهد. در واقع سیستم ایمنی بدن خود ماست که به میلین حمله می کند و رشته های عصبی را از بین می برد. و وقتی غلاف عصب از بین می رود، رشته های عصبی نمایان شده و پیام رسانی از طریق این رشته های عصبی کند یا متوقف می شود. همچنین خود عصب نیز آسیب می بیند. دلایل بیماری ام اس می تواند محیطی یا ژنتیکی باشد و نمی توان فهمید که چرا این بیماری در برخی از افراد بروز می کند و در سایرین خیر.

عواملی که احتمالا ابتلا به ام اس را افزایش می دهد، شامل؛

سن، این بیماری می تواند در هر سنی اتفاق بیافتد ولی بیشتر در افرادی که بین 15 تا 60 سالگی قرار دارند رخ می دهد.

جنسیت، بانوان دو برابر آقایان در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

سابقه خانوادگی، اگر یکی از والدین و یا نزدیکان شما به ام اس مبتلا باشد، احتمال اینکه شما نیز در معرض ابتلا به ام اس قرار داشته باشید وجود دارد.

عفونت، برخی از انواع ویروس ها و عفونت های ناشی از آنها می تواند منجر به بروز ام اس شود، که شامل، اپشتین بار ویروس که عامل بیماری مونو نوکلئوز عفونی (بیماری بوسه) می باشد.

نژاد، افراد سفید پوستی که بیشتر در شمال اروپا زندگی می کنند بیشتر در معرض ابتلا به ام اس قرار دارند، مردم ساکن آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین کمتر در معرض خطر ابتلا به ام اس قرار دارند.

آب و هوا، ام اس بیشتر در کشورهایی که آب وهوای معتدل دارند همانند کانادا، شمال آمریکا، نیوزلند، استرالیای جنوبی و اروپا اتفاق می افتد.

بیماری های خود ایمنی خاص، اگر به بیماری تیروئید، دیابت نوع 1 یا بیماری التهابی روده دچار هستید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به ام اس قرار دارید.

سیگار کشیدن، مصرف دخانیت و سیگار نیز می تواند به بیماری ام اس منجر شود. افرادی که علایم ام اس را تجربه کرده اند و دخانیات نیز مصرف می کنند به احتمال قوی دچار ام اس می شوند.

مشکلاتی که بیماری مبتلا به ام اس با آن مواجه هستند شامل خشک شدن ماهیچه ها و یا اسپاسم عضلانی، فلج شدن و یا فلج شدن موقتی پاها، اختلال در عملکرد مثانه و روده، تغییرات روحی از جمله فراموشی و دم دمی مزاج شدن، افسردگی و صرع.