استخوان ها به عنوان منبع ذخیره کلسیم عمل کرده و در صورت دریافت ناکافی کلسیم از طریق رژیم غذایی، با برداشت کلسیم از استخوان، سطح کلسیم خون در حد ثابت حفظ می‌شود. ضمن آن که میزان ذخیره کلسیم در استخوان با سن نسبت عکس دارد.
شیر و لبنیات منابع غنی کلسیم هستند. اگر یک فرد بزرگسال روزانه 2 تا 3 لیوان شیر یا جایگزین های آن (کشک، ماست و پنیر ) دریافت کند، نیاز روزانه به کلسیم تأمین خواهد شد. (یک لیوان شیر یا یک لیوان ماست یا کشک یا دو قوطی کبریت پنیر). برگ های تربچه، جعفری، کلم پیچ و گل کلم، ماهی آزاد، ساردین و کیلکا نیز منابع خوب کلسیم به شمار می آیند، همچنین بادام، فندق و کنجد نیز حاوی کلسیم هستند، اما باید توجه داشت که برخی عوامل قادر به ایجاد اثراتی برای کاهش یا افزایش جذب و مورد استفاده قرار گرفتن کلسیم هستند.
فیبر در انواع میوه، سبزی، نان و غلات و حبوبات وجود دارد و اگر بیش از مقدار توصیه شده روزانه مصرف شود، سبب کاهش جذب کلسیم خواهد شد.
در بیماری هایی مانند بیماری التهابی روده و عفونت های میکروبی روده، جذب چربی صورت نمی گیرد در نتیجه چربی با اتصال به کلسیم مواد غذایی از جذب آن جلوگیری می کند.
در دوران سالمندی جذب کلسیم به طرز چشمگیری کاهش می یابد.
برخی داروها مانند داروهای ضد صرع بر جذب یا دفع کلسیم تأثیر دارند.
مصرف زیاد فسفر در بلند‌مدت و همزمان با مصرف کم کلسیم سبب کاهش تراکم استخوان و ابتلا به پوکی استخوان می شود. به همین دلیل در کسانی که به جای مصرف شیر از نوشابه کولا استفاده می کنند بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان در سنین بالا قرار دارند.
ویتامین D جذب کلسیم را تسهیل می کند و این نقش در صورت مصرف کم کلسیم اهمیت بیشتری دارد. در برخی افراد خطر کمبود ویتامین D افزایش می یابد، از جمله کسانی که رژیم گیاهخواری دارند، سالمندان، مبتلایان به سوء جذب چربی و بیمای های مزمن کلیوی، همچنین قرار نگرفتن در معرض نور خورشید به میزان کافی و یا در فصل زمستان.
دریافت کافی فلوئور در دوران رشد سبب افزایش توده استخوانی می شود. چای از منابع خوب فلوئور به حساب می آید.
دریافت ویتامین K کمی بیش از مقادیر توصیه شده سبب افزایش توده استخوان می شود. منابع خوب ویتامین K شامل اسفناج، کلم بروکلی، جگر گاو و چای سبز هستند.
پروتئین نقش کلیدی در تشکیل توده استخوان ایفا می کند و اگر در دوران رشد، دریافت پروتئین و کالری کافی نباشد، رشد استخوان ها تحت تأثیر قرار می گیرد. البته مصرف مقدار زیاد پروتئین سبب دفع کلسیم از ادرار می شود.
مصرف مقدار زياد سديم سبب افزايش دفع كلسيم از طريق ادرار مي شود.
لازم به توضیح است که ورزش یکی از مهم ترین عوامل حفظ سلامت استخوان است. به همین دلیل ورزش و فعالیت بدنی منظم از نوع تحمل وزن مانند؛ پیاده روی، دوی آهسته، نرمش (اروبیک)، تنیس و پارو زدن، سبب دوباره سازی، محکم شدن و تقویت استخوان می شود. همچنین ورزش به ویژه در دوران جوانی به تولید حداکثر توده استخوانی کمک می کند و روند پوکی استخوان را کند می کند، اما باید توجه داشت که انجام هر نوع ورزش باید با در نظر گرفتن شرایط جسمی، سن، وضعیت سلامت و ابتلا به بیماری صورت گیرد و مبتلایان به بیماری هایی مانند بیماری های قلبی-عروقی نوع ورزش را صرفاً پس از مشورت با پزشک معالج انتخاب کنند.
لطفا برای ارسال نظر فرم زیر را پر کنید
design by Shemiranweb.com
