کبد دومین عضو بزرگ بدن انسان می باشد و مسئول فیلتر کردن تمام مواد غذایی و نوشیدنی های مصرف شده می باشد. این بدان معناست که، کبد فاکتور های مضر مواد غذایی را جذب می کند. کبد در حالت عادی خود را توسط سلول ها، ترمیم و پاکسازی می کند، اما اگر فاکتور های منفی وارد شده بیشتر از ظرفیت کبد باشند، در این کار اختلال ایجاد می شود. علل ایجاد کبد چرب، تجمع چربی در سلول های کبدی می باشد و در افرادی که متابولیسم بدن آن ها دچار اختلال است و چربی و قند خونشان بالاست، بیشتر به چشم می آید. 70 درصد افراد با کبد چرب از اضافه وزن و چاقی رنج می برند و قند و چربی خون بالایی دارند. در حقیقت افرادی که رژیم غذایی سالمی ندارند، مخصوصاً آنهایی که بیش از حد از چربی های اشباع و قند ها استفاده می کنند و فعالیت بدنی شان کم است، بیشتر در معرض ابتلا به کبد چرب هستند. کبد چرب هیچ علایم هشدار دهنده ای در ابتدا از خود نشان نمی دهد.
عادت ها و رفتار های بد تغذیه ای، عوامل بوجود آورنده این بیماری هستند، که بارزترین آن ها مصرف الکل و مشروبات الکلی، مصرف مواد غذایی چرب، اضافه وزن، نداشتن تحرک، سوء تغذیه، فشار خون بالا، بارداری، مصرف دارو هایی همچون؛ آسپرین و تتراسایکلین هستند.
بعضی از مواد غذایی خاص هستند که باید از برنامه غذایی مبتلایان به کبد چرب حذف شوند، مثلا؛ میزان کربوهیدرات های ساده و چربی اشباع باید بسیار محدود شوند. البته کبد چرب ممکن است زمینه ژنتیکی هم داشته باشد. در این بیماری، تری گلیسیریدی که در سلول ها تجمع یافته، از سلول های کبدی خارج نمی شود و هنگامی که به تدریج چربی در سلول های کبدی جمع می شود، اصطلاحاً می گویند فرد به کبد چرب غیر الکلی دچار شده است.
با بروز استرس یا بیماری های جزئی، که بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می گذارد، سلول هایی که دچار تجمع چربی شده اند، ملتهب می شوند و فاز دوم بیماری به شکل هپاتیت چرب غیر الکلی بروز می کند.
هرچه سن افزایش پیدا می کند، با اختلال بیشتری در متابولیک رو به رو هستیم و احتمال بروز این بیماری بیشتر می شود.
کبد چرب یک بیماری شایع می باشد، که طبق آمار، مشخص شده است که، مرحله اول این بیماری در 30 درصد و مرحله دوم آن در حدود 10 درصد جمعیت ایران شیوع دارد.
کبد چرب به سه دسته؛ کبد چرب غیر الکلی، کبد چرب الکلی و کبد چرب حاد بارداری تقسیم بندی می شود.
زمانی که کبد در شکستن چربی ها دچار اختلال شود، با تجمع چربی در بافت های کبد، فرد به کبد چرب مبتلا می گردد. این بیماری با مصرف الکل مرتبط نبوده و زمانی مشخص می شود که 10 درصد و یا بیشتر وزن کبد را چربی در بر گرفته باشد. این نوع از کبد چرب، خود نیز به چند دسته تقسیم بندی شده و در حاد ترین مراحل باعث سیروز کبدی و یا زخم و سپس نارسایی کبدی می شود.
این بیماری جزء مراحل اولیه بیماری های کبدی مربوط به الکل می باشد. کبد با مصرف بیش از اندازه الکل آسیب می بیند و قادر به تجزیه چربی ها نمی باشد. اگر فرد از مصرف الکل خودداری نماید، این نوع کبد چرب به مرور زمان بهبود می یابد، اما در صورت ادامه به مصرف الکل فرد ممکن است به سیروز کبدی هم دچار شود.
در هنگام بارداری، ممکن است جمع شدن چربی خطراتی جدی برای مادر و همچنین جنین داشته باشد. این بیماری می تواند باعث نارسایی کبدی، نارسایی کلیه، عفونت شدید و یا خونریزی شود. تا کنون دلیل این بیماری کاملا شناخته نشده، اما دانشمندان معتقدند این بیماری با هورمون های این دوران ارتباط دارد. علایم این بیماری در سه ماه سوم خود را نشان می دهد که شامل حالت تهوع، استفراغ، درد در قسمت بالایی سمت راست شکم، زردی و کسالت می گردد. زنان باردار باید آزمایش های لازم را در خصوص این بیماری انجام دهند، اکثر زنان پس از زایمان رو به بهبود می روند.
تا این مرحله کبد چرب درمان پذیر است، اما در صورتی که فرد درمان نشود وارد مرحله «سیروز» و بدخیمی های کبدی می شود، که درمان ندارد زیرا سلول های کبدی تخریب شده و راهی جز پیوند کبد باقی نمی ماند.
لطفا برای ارسال نظر فرم زیر را پر کنید
design by Shemiranweb.com
