خطر سرطان را هیچ ماده ی غذایی واحدی، به طور قطع کاهش نمی دهد، اما ممکن است کاربرد ترکیب مناسب مواد غذایی، در کاهش دادن این خطر مهم، موثر باشد. در رژیم غذایی مصرفی، باید موازنه ی 2/3 مواد غذایی گیاهی و حداکثر 1/3 مواد غذایی حیوانی رعایت شود. این رژیم ابزار مهمی برای مبارزه با سرطان است.
میوه ها و سبزیجات، از موادی مغذی سرشار هستند و با سرطان مبارزه می کنند. هر چه میوه و سبزی پر رنگ تر باشد، مواد مغذی بیشتری در بر‌داشته و به شخص کمک می کند که به وزن مناسب دست یافته و از این طریق به کاهش خطر سرطان کمک می کند؛ زیرا با داشتن اضافه وزن، خطر چند نوع سرطان از جمله؛ سرطان های روده بزرگ، مری و کلیه افزایش می یابد. باید در طول روز حداقل پنج پرس میوه و سبزی، که به نحوی صحیح آماده شده اند، مصرف گردد.
فولات، ویتامین B مهمی است که، احتمالا در کمک به محافظت از بدن در برابر سرطان های روده بزرگ (کولون)، راست روده (رکتوم) و پستان مفید است. فولات به مقدار فراوان در مواد غذایی مصرفی در صبحانه، وجود دارد. ذرت غنی شده، فرآورده های گندم سبوس دار و همچنین آب پرتقال و خربزه و توت فرنگی، منابع مناسبی برای تأمین فولات هستند.
مارچوبه و تخم مرغ، جگر مرغ، لوبیا، دانه آفتاب گردان، و سبزیجات برگ سبز مانند؛ اسفناج هم از منابع غنی تامین فولات هستند.
احتمالاً مصرف گاه به گاه یک همبرگر یا یک ساندویچ سوسیس ضرری ندارد، اما کاهش میزان مصرف گوشت های فرآوری شده، مانند؛ سوسیس دودی، کالباس و همبرگر، خطر سرطان های روده بزرگ، راست روده (کولورکتال) و معده را کاهش می دهد. ممکن است مصرف گوشت هایی که یا دودی کرده اند و یا با نمک نگهداری شده اند، شخص را در معرض عواملی قرار دهد، که به صورت بالقوه می توانند باعث ایجاد سرطان شوند.
گوجه فرنگی ضد سرطان است، اما مشخص نیست آیا این ویژگی به‌خاطر وجود لیکوپن-رنگدانه قرمز‌رنگ گوجه فرنگی- و یا ماده ای دیگر باشد. برخی تحقیقات، خوردن گوجه فرنگی را با کاهش خطر چند نوع سرطان، از جمله سرطان پروستات، مربوط دانسته اند. همچنین ثابت شده است که، محصولات فرآوری شده ی گوجه فرنگی، مانند افشره، سس یا خمیر گوجه فرنگی، پتانسیل ضد سرطانی بودن گوجه فرنگی را افزایش می دهند.
گرچه شواهد موجود، به یک اندازه قابل اطمینان نیستند، اما ممکن است چای، به خصوص چای سبز، ماده ای ضد سرطانی باشد. در مطالعات آزمایشگاهی، چای سبز از ایجاد سرطان در سلول های روده ی بزرگ، کبد، پستان و پروستات جلوگیری نموده یا سرعت تشکیل این سرطان ها را کم کرده و همچنین تأثیری مشابه بر بافت ریه و پوست داشته است. در برخی از مطالعات طولانی مدت، مصرف چای را با کمتر شدن خطر سرطان های مثانه، معده و لوزالمعده ربط داده اند.
انگور و افشره ی انگور، به خصوص انگور ارغوانی و قرمز، حاوی رزوراترول هستند. رزوراترول ویژگی های قوی آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد و در مطالعات آزمایشگاهی از وارد شدن نوعی صدمه جلوگیری کرده است که، این صدمه امکان دارد آغاز کننده فرآیند سرطان در سلول ها باشد. شواهد کافی موجود نیست تا بتوان گفت که خوردن انگور در پیشگیری یا درمان سرطان مفید است.
نوشیدنی مشروبات الکلی با سرطان های دهان، گلو، حنجره، مری، کبد و پستان ارتباط دارند و ممکن است خطر سرطان روده بزرگ و راست روده را هم، افزایش دهد.
آب علاوه بر رفع تشنگی، شاید از بدن در برابر سرطان هم محافظت کند. کاهش خطر سرطان، ناشی از کاهش یافتن غلظت عوامل بالقوه سرطان زای موجود در مثانه است. همچنین، نوشیدن مایعات بیشتر باعث تعدد و تکرر ادرار می شود و از این طریق مدت زمانی که این عوامل با آستر مثانه در تماس هستند، کمتر خواهد بود.
لوبیا آنقدر برای انسان مفید است که، امکان فایده ی آن در مبارزه با سرطان، باعث تعجب نمی شود. لوبیا حاوی چند ماده شیمیایی قوی است، که از سلول های بدن در برابر صدماتی محافظت می کنند که، این صدمات ممکن است به تشکیل سرطان منتهی شوند. در آزمایشگاه، این مواد رشد تومور را کند کرده و مانع از آن شدند که تومور موادی را رها سازی کند که، به سلول های اطراف صدمه بزند.
سبزیجات خانواده کلم (یا شب بو شامل بروکلی، گل کلم، کلم بروکسل (فندوقی) و کلم پیچ) است. با سرخ کردن سریع، همراه با بهم زدن بی وقفه ی سبزیجات خانواده ی کلم، در حرارت بالا و در ماهیتابه ای که در آن اندکی روغن وجود دارد، می توان غذایی عالی تهیه نمود. با افزودن سبزیجات خانواده کلم به سالاد نیز، می توان سالادی مفید آماده نمود. مهم تر از همه اینکه امکان دارد اجزای موجود در این سبزیجات بدن را یاری کنند تا در برابر سرطان هایی همچون؛ سرطان های روده ی بزرگ، پستان، ریه و گردن رحم از خود محافظت نماید.
این نوع سبزیجات برگ دار به رنگ سبز تیره، مانند؛ برگ خردل، کاهو، کلم پیچ، کاسنی و اسفناج مقدار فراوانی فیبر خوراکی، فولات، و کاروتنویید دارند که ممکن است این مواد مغذی در محافظت از بدن در برابر سرطان های دهان، حنجره، لوز المعده، ریه، پوست، و معده مفید باشند.
کورکومین جزء اصلی تشکیل دهنده ی ادویه هندی به نام زردچوبه است، ماده ای که در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده است که، می تواند تغییر شکل، تکثیر، و حمله سلول های سرطانی را در گروه متنوعی از سرطان ها مهار کند.
نحوه ی پختن گوشت از نظر میزان خطر سرطانی که گوشت به‌وجود می‌آورد مهم است. سرخ نمودن، در کباب پز پختن و پختن با شعله ی آتش در درجه حرارت بسیار بالا، باعث تشکیل مواد شیمیایی می‌شود که امکان دارد خطر سرطان را افزایش دهند. به‌نظر می آید در دیگر روش های پختن، مانند آب پز کردن یا آرام پختن یا با بخار پختن، تعداد کمتری از این مواد شیمیایی به‌وجود آید. در آب پز کردن گوشت، باید مقدار زیادی سبزیجات مفید و محافظت کننده به آن اضافه شود.
توت فرنگی و تمشک، ماده ی شیمیایی گیاهی به نام الاژیک اسید دارند که، آنتی اکسیدانی قوی است و امکان دارد به‌طور همزمان به چند طریق با سرطان مبارزه کند. از جمله اینکه مواد سرطان زای خاصی را غیرفعال و رشد سلول های سرطانی را کند نماید.
شاید شکر به طور مستقیم باعث ایجاد سرطان نشود، اما امکان دارد جایگزین غذا هایی سرشار از مواد مغذی شود، که این مواد به محافظت از بدن در برابر سرطان کمک می کند. شکر مقدار کالری دریافتی را افزایش می دهد و این امر در افزایش وزن و چاقی نقش دارد و اضافه وزن یکی از عوامل خطر سرطان است. میوه به عنوان مجموعه ای سرشار از ویتامین، جایگزینی مناسب برای شکر است.
دریافت مواد مغذی ضد سرطان از مواد غذایی مانند؛ خشکبار، میوه و سبزیجات برگی سبز رنگ، بسیار بهتر از به‌دست آوردن آن ها از مکمل ها است.
لطفا برای ارسال نظر فرم زیر را پر کنید
design by Shemiranweb.com
