واژه کتو در رژیم غذایی کتوژنتیک از کمله کتون خلاصه شده که بیانگر ذرات کتون در بدن است که سوخت بدن را تامین می کند. این ذرات جایگزینی برای سوخت معمول بدن یعنی قند خون یا گلوکوز هستند. اگر شما کربوهیدرات کم و پروتئین به مقدار متوسط در برنامه غذایی خود مصرف کنید؛ ذرات کتون در بدن تولید می شوند. این ذرات که در کبد از چربی تولید می شوند، به طور معمول به عنوان سوختی برای تمام بدن به کار می روند، که مغز نیز این قاعده مستنثنی نیست. در واقع مغز ارگانی از بدن است که هر روز مقدار زیادی انرژی مصرف می کند و سوخت آن گلوکوز یا کتون ها هستند.
در رژیم غذایی کتوژنیک، بدن شما نوع سوختی را که استفاده می کند تغییر داده و بدین صورت سطح انسولین در بدن پایین بوده و ذخیره چربی در بدن به طرز چشمگیری کاهش می یابد. در واقع بدن به راحتی چربی های ذخیره شده را برای تامین انرژی استفاده می کند. این مساله برای کاهش وزن اهمیت زیادی دارد، ولی این تنها فایده رژیم غذایی کتوژنیک نیست، می توان به گرسنگی کمتر، عرضه متوازن انرژی در بدن، هوشیاری و سطح تمرکز بیشتر به عنوان مزیت های این برنامه غذایی نگاه کرد.
رژیم غذایی کتوژنیک معمولا برای اکثر افراد مناسب است، ولی اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید و نیاز به تزریف انسولین دارید، یا اینکه مبتلا به فشار خون بالا هستید و همچنین مادرانی که در دوران شیردهی هستند؛ می باید پیش از هر اقدامی با پزشک خود در رابطه با این رژیم غذایی مشورت کنند.
مهم ترین مساله ای که درباره ی رژیم غذایی کتوژنیک وجود دارد این است که کربوهیدرات به مقدار کم مصرف شود. شما باید مصرف کربوهیدرات را در طول روز به زیر 50 گرم برسانید و مقدار ایده آل آن 20 گرم است. هر چقدر مقدار کربوهیدرات در وعده غذایی کمتر باشد، تاثیر رژیم غذایی کتوژنیک بیشتر است.
شما می توانید دو دسته از گیاهان را انتخاب کنید، دسته اول آن دسته از گیاهانی هستند که روی خاک رشد کرده، و در نتیجه کربوهیدرات کمی دارند و برای رژیم کتوژنیک مناسبند. دسته دوم آن هایی هستند که در زیر خاک و ریشه دارند، و به همین دلیل کربوهیدرات بالایی دارند و باید در مصرف آن دقت کنید.
گیاهانی که روی خاک رشد می کنند شامل؛ اسفناج، کاهو، مارچوبه، آووکادو، زیتون، گوجه فرنگی، بادنجان، کدو سبز، خیار، کلم، گل کلم، کلم کالی، بروکلی، فلفل دلمه ای های رنگی، کلم بروکسل و لوبیا سبز.
همچنین گیاهانی که در زیر خاک رشد می کنند؛ هویج، پیاز، چغندر، شقاقل، شلغم زرد، سیب زمینی و سیب زمینی شیرین.
توت ها از جمله توت فرنگی، تمشک سیاه و قرمز و بلوبری، و از آنجایی که بلوبری کربوهیدرات بیشتری نسبت به بقیه دارد باید در مصرف آن احتیاط کرد.
سایر میوه ها، از جمله؛ طالبی، نارگیل (گوشت)، لیمو ترش، آلو، کرمانتین، هندوانه، گیلاس، پرتقال، آناناس، کیوی، سیب، گلابی، انبه، انگور و موز، که دو مورد آخر بیشترین مقدار کربوهیدرات را دارند و باید در مصرف آن ها دقت کنید.
پیکن، ماکادمیا، بادام برزیلی، فندق، گردو، بادام زمینی، دانه کاج، بادام درختی، پسته و بادام هندی به ترتیب مقدار کربوهیدرات بیشتری دارند. بادام هندی از بین سایر مغز ها کربوهیدارت بیشتری دارد، در واقع در هر 100 گرم 27 واحد کربوهیدرات دارد. می توانید از این مغز ها به عنوان میان وعده هایی سالم استفاده کنید و یا در سالاد و روی تست بریزید و از طعمشان لذت ببرید. اگر هدفتان کاهش وزن است، باید به مقدار مواد غذایی و به خصوص مغزهایی که می خورید دقت کنید. چرا که با پرخوری به راحتی چاق خواهید شد.
نکته دیگری که درباره ی مغزها وجود دارد این است که نباید نمک دار باشند و از خوردن مغزهای بوداده در آب و نمک بپرهیزید، چرا که هدف لاغریتان را با اختلال روبرو می کنند.
تخم مرغ،پنیر، آووکادو، ژامبون و کالباس، زیتون، ماکادمیا، پیکن و بادام برزیلی و همچنین می توانید از شکلات تلخ 86 درصد و 70% به مفدار کم استفاده کنید.
اشتباهی که بیشتر افراد در میان وعده هایشان انجام می دهند انتخاب موز، انگور، قهوه لاته، بادام هندی، ویتامین در آب و آب میوه است. این مواد غذایی کربوهیدارت زیادی دارند. اگر می خواهید از قهوه استفاده کنید بهتر است که به صورت تلخ و بدون کرم استفاده شود. نوشیدنی های ورزشی، آب ویتامین دار و آب میوه ها سرشار از قند بوده و به همین دلیل نباید مصرف شوند. از طرفی شیرینی جات، چیپس، پفک و سایر مواد غذایی فرآوری شده نیز جزو انتخاب های بد افراد به شمار می روند.
دهانتان خشک شده و احساس تشنگی زیاد می شود؛ مگر اینکه به اندازه کافی آب بنوشید تا بدنتان الکترولیت هایی که نیاز دارد را به دست بیاورد، در غیر این صورت احساس می کنید که دهانتان خشک شده است و شاید دهانتان طعم فلز بدهد.
افزایش ادرار؛ در فرآیند کتوزیس، ماده ای به نام اسید استواستیک در ادرار یافت می شود. که می توانید با انجام آزمایش به طور دقیق بفهمید که آیا در وضعیت کتوزیس قرار دارید یا خیر. از طرفی این ماده همچنین باعث می شود که بیش از پیش دفع مزاج کنید و در نتیجه بیشتر تشنه خواهید شد.
تنفس کتو؛ مصرف پروتئین و قرار گرفتن در وضعیت کتو به دهان بویی شبیه به بوی میوه یا لاک پاک کن می دهد. حتی این بو را به هنگام ورزش کردن نیز می توان از طریق عرق کردن استشمام کرد. ولی در اغلب مواد موقتی است.
کاهش گرسنگی و اشتها؛ از آنجایی که پروتئین متابولیسم را بالا برده و بیشتر به شما احساس سیری می دهد، طبیعی است که بدن در وضعیت کتوزیس احساس گرسنگی کاهش یابد و اشتهایتان کم شود. بیشتر افراد بعد از رعایت رژیم غذایی کتوژنیک به مصرف یک تا دو وعده غذا در روز بسنده می کنند.
افزایش انرژی؛ بعد از چند روز از شروع رژیم غذایی کتوژنیک و احساس خستگی که به آن تب کتو گفته می شود، اکثر افراد احساس می کنند که انرژیشان افزایش یافته است.
وقتی شما به یکباره تصمیم می گیرید که رژیم غذایی کتوژنیک را انتخاب کنید، بدن شما به جای گلوکوز از چربی و کتون برای تامین سوخت استفاده خواهد کرد، به همین دلیل نیاز است که مدت زمانی برای وفق پیدا کردن به شرایط جدید بگذرد. به احتمال زیاد در روزهای اول علایمی همچون سردرد، خستگی، سستی عضلات، گرفتگی و تپش قلب را تجربه خواهید کرد. این علایم خفیف و موقتی هستند. می توانید برای رفع این مشکلات کمی به مقدار کربوهیدرات خود اضافه کنید. راه حل دیگر، کاهش تدریجی مقدار مصرف از کربوهیدرات در طی یک هفته است.
ممکن است در ابتدای رژیم غذایی کتوژنیک، احساس سردرد، خستگی و ضعف، سرگیجه، حالت تهوع، عدم تمرکز، کاهش انگیزه و کج خلقی داشته باشید که همه ی این موارد از علایم تب کتو می باشد. مصرف آب به اندازه کافی می تواند این مساله را برطرف کند و نیاز به گذشت کمی زمان دارد.
عوارضی که کمتر اتفاق می افتند شامل؛ نقرس، مشکلات مربوط به کیسه صفرا، ریزش موی موقتی، افزایش سطح کلسترول خون، خارش ها و کهیر های پوستی و خطرات زیادی که به هنگام شیردهی برای نوزاد وجود دارد.
لطفا برای ارسال نظر فرم زیر را پر کنید
design by Shemiranweb.com
